Nastanak streličarstva vezuje se za sam početka ljudske civilizacije. Pretpostavlja se da je nakon kamena i koplja, prvo pravo oružije bio upravo luk. Zbog svoje snage, luk je ljudima davao veliku prednost tokom lova jer im je dozvoljavao da love sa veće udaljenosti.
Sem lova, luk se takođe koristio i u vojnim aktivnostima. Na primer, pri odbrani zamka, zbog svoje snage i uz spretnost streličara, neprijatelj se mogao držati na većoj udaljenosti.
Prvi lukovi su bili drveni i iz jednog dela, a tetiva koja se zatezala preko vrhova luka bila je pravljena od prirodnog materijala. Vremenom se usavršavala tehnologija izrade lukova i dostupnost materijala, pa su tako kroz istoriju nastajale i razne verzije ovog popularnog oružja. Najpoznatiji su engleski dugi luk – longbow, koji je mogao da bude dugačak i do dva metra, zatim mongolski i korejski luk, i dosta rasprostranjen kompozitni ili složeni luk.
Danas se lukovi pretežno koriste u sportske svrhe, to jest kao osnovni rekvizit u sportskom streličarstvu. Na tržištu se mogu naći lukovi od najrazličitijh materijala, od kojih su dva najzastupljenija – aluminijum i karbon.
Osnovini delovi savremenog luka su rajzer, kraci i tetiva. Od onog više hiljada godina starog luka, koji od neprocenjive vrednosti stoji izložen u vitrini nekog istorijskog muzeja, do ovog savremenog koji mi danas koristimo,svi lukovi pravljeni su sa istim ciljem – da što snažnije i preciznije ispaljuju strelu!
Tipovi lukova koji se danas najčešće koriste su:
• Zakrivljeni luk (recurve)
• Složeni luk (compound)
• Goli luk (bare bow)
Kao i većina drugih sportova, i streličarstvo ima svoje različite disipline. Najzahtevnija i ujedno jedina olimpijska disciplina je Metno streličarstvo. Streličari koji se opredele za ovu disciplinu gađaju sa linije gađanja u metu koja se u zavisnosti od uzrasta i kategorije postavlja na distancu od 18, 20, 40, 60 ili 70 metara. Oprema koja se koristi za treninge i takmičenja u Metnom streličarstvu je napravljena tako da streličaru omogućava najveću moguću preciznost. Njihovi lukovi osim osnovnih delova imaju i sofisticirane nišane, a strele se izrađuju od visoko izdrživih materijala kako bi u toku leta mogle da postignu što pravilniju putanju. Takmičenja u ovoj disciplini su veoma zahtevna jer i od streličara iziskuju veliku koncentraciju i dobru psihičku i fizičku pripremljenost.
Osim Metnog streličarstva, danas su veoma popularne i 3D i Fild disipline. U ovim disciplinama teren nikad nije isto postavljen, štaviše streličarima nikad nisu unapred poznati konfiguracija terena i distance na kojima će gađati. To od streličara zahteva spretnost, snalažljivost i dobru procenu kod svake mete ponaosob. U 3D dispiplini kao mete se koriste stilizovane figure životinja, a u Fildu mete su iste kao i u Metnom streličarstvu, ali se uvek postavljaju na različit način. Tokom takmičenja u ovim disciplinama streličari idu od mete do mete koje nekad mogu da budu i prilično udaljene, i usput savladvaju takve prepreke kao što su gađanje pod određenim uglom ili gađanje u metu koja postavljena na uzvišenju.
Sva takmičenja u streličarstvu imaju svoja pravila, sudije i specifičan način na koji se postavlja teren. Takođe, važno je reći i da na takmičenjima u bilo kojoj disiplini streličari imaju ograničeno vreme za ispaljivanje svake strele ponosob, što dodatno pojačava pritisak i može u velikoj meri da utiče na koncentraciju i preciznost. Zato su treninzi streličara, uprkos uverenju da je to statičan sport, veoma intenzivni i zahtevaju veliko strpljenje i istrajan rad.
